Ustavni sud Republike Srpske, na osnovu člana 115. Ustava Republike Srpske, člana 40. stav 5.  i  člana 61. stav 1. tačka g) Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br.  104/11 i 92/12), na sjednici održanoj 27. januara 2021. godine,    d o n i o   j e

RJEŠENjE

        Ne prihvata se inicijativa za ocjenjivanje ustavnosti člana 2. alineja 10. Zakona o radio-televiziji Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 49/06, 73/08, 42/10,89/13 i 44/16).

O b r a z l o ž e nj e

         Dario Lj. Sandić iz Banje Luke  dao je Ustavnom sudu Republike Srpske inicijativu za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti člana 2. alineja 10. Zakona o radio-televiziji Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 49/06, 73/08, 42/10, 89/13 i 44/16) i to u odnosu na član 62. stav 2. Ustava Republike Srpske.  Obrazlažući navedeno davalac inicijative citira osporenu zakonsku odredbu, kao i odredbe člana 1. Zakona o administrativnim taksama ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 100/11, 103/11 i 67/13), čl. 1. i 11. Zakona o boravišnoj taksi ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 78/11 i 106/15), člana 1. Zakona o komunalnim taksama ("Službeni glasnik Republike Srpske" broj 4/12) i člana 8. Zakona o sudskim taksama ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 73/08, 49/09, 67/13, 63/14, 66/18 i 67/20), te  zaključuje da se  jedino RTV taksa, suprotno odredbi člana 62. stav 2. Ustava,  ne uplaćuje u budžet već na žiro račun Radio-televizije Republike Srpske, koja ima status javnog preduzeća. Osim navedenog, davalac inicijative postavlja  i pitanje zakonitosti naplate takse na posjedovanje  pokretne stvari odnosno radio ili televizijskog prijemnika, te predlaže da Sud utvrdi da osporena zakonska odredba nije u saglasnosti sa navedenom odredbom Ustava.

        Narodna skupština Republike Srpske nije dostavila odgovor na navode iz inicijative.

        Osporenom odredbom Zakona o radio-televiziji Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske" br. 49/06, 73/08, 42/10,89/13 i 44/16) propisano je da je "RTV taksa" taksa na posjedovanje radio ili televizijskog prijemnika u domaćinstvu i kod pravnog lica (član 2. alineja 10).

          Odredbom Ustava na koju ukazuje davalac inicijative ali i odredbama koje su, po ocjeni Suda, od značaja za ocjenu ustavnosti osporene odredbe Zakona o radio-televiziji Republike Srpske utvrđeno je: da su sredstva budžeta porezi, takse i drugi zakonom utvrđeni prihodi (član 62. stav 2), da Republika uređuje i obezbjeđuje, između ostalog, svojinske i obligacione odnose i zaštitu svih oblika svojine,  sistem javnog informisanja, kao i druge odnose od interesa za Republiku, u skladu sa Ustavom (tač. 6, 14. i 18.  Amandmana XXXII na Ustav Republike, kojim je zamijenjen član 68. Ustava), te  da Narodna skupština donosi zakone, druge propise i opšte akte (član 70).

         Pored navedenih odredaba Ustava Sud je imao u vidu  da se Zakonom o radio-televiziji Republike Srpske uređuje Javni radio-televizijski servis Republike Srpske (član 1. stav 1),  te da je ovim zakonom,  između ostalog, propisano da je Republika Srpska osnivač Radio-televizije Republike Srpske (član 4. stav 1), da Radio-televizija Republike Srpske kao javni RTV servis Republike Srpske čini dio Javnog radio-televizijskog sistema Bosne i Hercegovine u kojem se odnosi između javnih servisa regulišu Zakonom o Javnom radio-televizijskom sistemu Bosne i Hercegovine (član 9), te da RTRS direktno primjenjuje odredbe Zakona o Javnom radio-televizijskom sistemu Bosne i Hercegovine koje se odnose na RTV taksu, na utvrđivanje visine RTV takse, način njenog ubiranja i raspodjelu prihoda između javnih servisa (član 38. stav 2).      

          Polazeći od navedenog Sud je  ocijenio da nije nesaglasno sa Ustavom to što je osporenom odredbom definisan pojam RTV takse u smislu ovog zakona, i to određivanjem da je "RTV taksa" taksa na posjedovanje radio ili televizijskog prijemnika u domaćinstvu i kod pravnog lica. Naime, definisanje pojma RTV takse zakonom kojim se uređuje Javni radio-televizijski servis Republike Srpske spada,  po ocjeni Suda, u domen vođenja zakonodavne politike u toj oblasti, što Ustavni sud, saglasno članu 115. Ustava, nije nadležan da ocjenjuje.

          Po  ocjeni  Suda,  nisu osnovani navodi davaoca inicijative da osporeno propisivanje nije u saglasnosti sa članom 62. stav 2. Ustava, s obzirom na to da osporeni član Zakona samo definiše značenje pojma "RTV taksa", dok su pitanja koja se tiču ustanovljavanja obaveze plaćanja RTV takse, njene visine i načina njenog ubiranja regulisana Zakonom o Javnom radio-televizijskom sistemu Bosne i Hercegovine ("Službeni glasnik Bosne i Hercegovine" br. 78/05, 35/09 i 32/10)  a Ustavni sud, saglasno članu 115. Ustava, nije nadležan da ocjenjuje ustavnost odredaba zakona koje je donijela Parlamentarna skupština Bosne i Hercegovine.

           Kako je u toku prethodnog postupka pravno stanje potpuno utvrđeno i prikupljeni podaci pružaju pouzdan osnov za odlučivanje, Sud je, na osnovu člana 40. stav 5. Zakona o Ustavnom sudu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“ br. 104/11 i 92/12), u ovom predmetu odlučio bez donošenja rješenja o pokretanju postupka. 

           Na osnovu izloženog Sud je odlučio kao u izreci ovog rješenja.

          Ovo rješenje Ustavni sud je donio u sastavu: predsjednik  Suda mr  Džerard Selman i sudije: Milenko Arapović, Vojin Bojanić, Zlatko Kulenović, prof. dr Duško Medić, Irena Mojović, prof. dr Marko Rajčević i akademik  prof. dr Snežana Savić.